တစ္ခ်က္ျပံဳးရင္ တစ္ရက္အသက္ပိုရွည္မွာပါ

ကုမၸဏီသူေဌးႀကီးတစ္ဦးသည္ သူ၏အလုပ္သမားတစ္ေယာက္အား အေရးေပၚ ျပႆနာ ေပၚေနေသာ သူ႔ကြန္ျပဴတာအတြက္ ေျဖရွင္းေပးရန္ သူ႔အလုပ္သမားအိမ္မွ ဖုန္းနံပါတ္ကို ႏွိပ္လိုက္ရာ ကေလးတစ္ေယာက္၏ အသံတုိးတုိးျဖင့္ ျပန္ေျပာသံကို ႀကားရ၏။

“ဟယ္လို”
ကေလးႏွင့္ သူ စကားမေျပာလိုသည့္အတြက္ သူက ကေလးအား “ဒါမင္းအေဖအိမ္လား” ဟု ေမးရာ ကေလးက “ဟုတ္ပါတယ္” ဟု အသံေသးေသးေလးျဖင့္ တုိးတုိးေလး ေျဖေလသည္။ ထုိအခါ သူေဌးႀကီးက “ငါသူနဲ႔ စကားေျပာလို႔ရမလား” ဟု ေမးေလရာ ကေလးက “ႏိုး” ဟုေျဖ၏။
သူက လူႀကီးတစ္ေယာက္ေယာက္ႏွင့္ စကားေျပာလိုသျဖင့္ “မင္းအေမ အဲဒီ့မွာ ရွိလား” ဟု ေမးျပန္သည္။ ကေလးက “ဟုတ္ကဲ့” ဟုေျဖသည္။ သူေဌးႀကီးက “ငါသူနဲ႔ စကားေျပာခ်င္လို႔” ဟု ေျပာျပန္ရာ ကေလးက “ႏုိး” ဟု အသံတုိးတုိးျဖင့္ ေျပာျပန္၏။
သူေဌးက သူ႔အလုပ္သမားႏွင့္ မိန္းမတုိ႔သည္ ကေလးအား တစ္ေယာက္တည္း အိမ္မွာထား၍ အျပင္သြားေနႀကဟန္တူသည္ ဟု စဥ္းစားမိျပီး ကေလးအား ေစာင့္ေရွာက္ရန္ ထားခဲ့သည့္ အျခားတစ္ေယာက္ေယာက္အား စကားမွာထားလိုသျဖင့္ “အဲဒီ့မွာ တစ္ေယာက္ေယာက္ မရွိဘူးလားကြ” ဟုေမးရာ ကေလးက “ဟုတ္ကဲ့၊ ရဲတစ္ေယာက္ရွိတယ္” ဟု ေလသံတုိးတုိးျဖင့္ ေျပာေလသည္။
သူအံ့ႀသသြားသည္။ သူ႔အလုပ္သမားအိမ္တြင္ ထုိရဲသားက ဘာလာလုပ္ေနသနည္း ဟု ေတြးမိသည္။

ထုိ႔ေႀကာင့္
ကေလး : “အဲဒီ့ရဲနဲ႔ ငါစကားေျပာလို႔ရမလား” ဟုေမးလိုက္သည္။ ကေလးက တုိးတုိးေျပာသည္။ “မရဘူး၊ သူအလုပ္ရွဳပ္ေနတယ္”
သူေဌး : “အလုပ္ရွဳပ္ေနတယ္၊ ဟုတ္လား ?? ဘာလုပ္ေနတာလဲ”
ကေလး : “ဒယ္ဒီရယ္၊ မာမီရယ္၊ မီးသတ္သမားရယ္နဲ႔ စကားေျပာေနတယ္”
သူေဌးစိတ္ပူသြားမိသည္။ ထုိစဥ္ သူ႔နားထဲ၌ ဟယ္လီေကာ္ပတာသံႏွင့္တူေသာ အသံသဲ့သဲ့ ႀကားရေလသည္။ ထုိ႔ေႀကာင့္
သူေဌးက “အဲဒါ ဘာသံလဲ” ဟုေမးလိုက္သည္။ ကေလးက “ဟယ္လီေကာ္ပတာ” ဟုေျဖေလရာ သူအထိတ္တလန္႔ ျဖစ္သြားသည္။
“အဲဒီ့မွာ ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲကြ” ဟု ေမးလိုက္သည္။ အံ့ႀသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ပင္ အသံေသးေသးကေလးသံက “ရွာေဖြေရးအဖြဲ႔ ဟယ္လီေကာ္ပတာ ဆင္းလာျပီ” ဟုေျဖေလသည္။ သူေဌးလည္း စိတ္ပူျခင္း၊ ထိတ္လန္႔ျခင္းႏွင့္အတူ မခ်င့္မရဲျဖစ္ကာ ေမးျပန္သည္။ “သူတုိ႔က အဲဒီ့ကို ဘာေႀကာင့္လာတာလဲ??”

အသံေသးေသးကေလးသည္ အသံမထြက္ေအာင္ အုပ္၍ တခစ္ခစ္ရယ္ကာ ေျပာလိုက္ေသာစကားေႀကာင့္ သူေဌးစိတ္ညစ္သြားေလသည္။ သူေျပာလိုက္သည္ကား……
“သူတို႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို ရွာေနတာေလ”… ဟု၏။