လုပ္ငန္းခြင္အတြင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ တန္ဖိုးထားမႈကို ဘယ္လုိျမွင့္တင္မလဲ

လုပ္ငန္းခြင္အတြင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္တန္ဖိုးထားမႈကို ဘယ္လုိျမွင့္တင္မလဲ
 
ေမာင္ေရေအး (ဟားဗတ္တကၠသိုလ္)

ေပ်ာ္ရာမွာမေနရ၊ ေတာ္ရာမွာ ေန ရမည္ဟု ဆို႐ိုးစကားရွိပါသည္။ သို႔ေသာ္ ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ လူအမ်ားသည္ ေပ်ာ္ရာမွာပဲ ေနလိုၾကပါသည္။ အထူးသျဖင့္ အလုပ္ သမားမ်ားသည္ ေပ်ာ္ေမြ႕စရာေကာင္း ေသာ လုပ္ငန္းခြင္မ်ိဳးမွာသာ စြဲစြဲၿမဲၿမဲ လုပ္ ကိုင္လိုတတ္ၾကပါသည္။ ေပ်ာ္ေမြ႕စရာ ေကာင္းေသာလုပ္ငန္းခြင္ဟုဆိုရာတြင္ ကာယလည္း ကာယအေလ်ာက္၊ ဥာဏ လည္း ဥာဏအေလ်ာက္ တန္ဖိုးထားေလး စားခံရေသာ၊ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ဆက္ဆံခံ ရေသာ လုပ္ငန္းခြင္မ်ိဳးကိုဆိုလိုပါသည္။ သင့္တင့္ေသာ လုပ္ခလစာရရွိလင့္ ကစား အလုပ္သမားမ်ား၏ အေရးပါမႈအ ခန္းက႑ကို အေလးမထားဘဲ "မင္းတို႔၊ ငါတို႔" ဟူေသာသေဘာျဖင့္ အဆင့္အ တန္းခြဲျခားတတ္ေသာ လုပ္ငန္းခြင္မ်ိဳးတြင္ မည္သည့္အလုပ္သမားမွ် မလုပ္ကိုင္လို ၾကေပ။ ယင္းသို႔ေသာလုပ္ငန္းခြင္မ်ိဳးတြင္ ဝမ္းေရးေၾကာင့္ မလႊဲသာမေရွာင္သာ ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္ေကာင္းလုပ္ကိုင္ပါ လိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ သစ္မရခင္ ဝါးေပါင္း ကြပ္ဆိုသလို တျခားအလုပ္အကိုင္ မရမီ ေခတၲခဏဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္သည့္ သ ေဘာသာရွိသည္။ စြဲစြဲၿမဲၿမဲလုပ္ကိုင္လိမ့္ မည္မဟုတ္ေပ။ ကုမၸဏီတစ္ခုတြင္ အရင္းအႏွီး အင္အား ဘယ္ေလာက္ပဲေတာင့္ေတာင့္၊ အသံုးျပဳသည့္ စက္ပစၥည္းကိရိယာေတြ ဘယ္လိုပဲေကာင္းေကာင္း အလုပ္သမား မ်ားစြဲစြဲၿမဲၿမဲမလုပ္ၾကဘဲ အဝင္အထြက္ (Labour Turnover) မ်ားေနၿပီဆိုလွ်င္ ထို ကုမၸဏီ ႀကီးပြားတိုးတက္ေအာင္ျမင္လိမ့္ မည္မဟုတ္ေပ။ ေရရွည္ရပ္တည္ေနႏိုင္ လိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆို ေသာ္ ထိုကုမၸဏီတြင္ ထူးကဲေသာ အမာခံ စြမ္းရည္ (Core Competency) မရွိေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ထူးကဲေသာ အမာခံ စြမ္းရည္ဆိုသည္ကေတာ့ ေဈးကြက္အ တြင္း ယွဥ္ၿပိဳင္မႈအားသာခ်က္ (Competative Advantage) ရရွိေအာင္ ကုမၸဏီ၏ ေငြေၾကး အင္အား၊ ပစၥည္းအင္အားႏွင့္ လူ႕စြမ္းအား အရင္းအျမစ္ေတြကို ဟန္ခ်က္ညီညီ စု စည္းေပါင္းစပ္အသံုးျပဳႏိုင္စြမ္းကို ဆိုလိုပါ သည္။

စက္မႈေခတ္ (industrial age) မွသည္ ပညာေခတ္ (knowledge age) ဆီသို႔ ေျပာင္းလဲလာၿပီျဖစ္ေသာ ဤ ၂၁ ရာစုတြင္ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ျပည့္ဝေသာ အလုပ္သမားဝန္ထမ္းမ်ားကို သူ႔ထက္ငါ သာ အၿပိဳင္အဆိုင္စုေဆာင္း ေခၚယူၾကရ ပါေတာ့မည္။ ထိုသို႔ အၿပိဳင္အဆိုင္ေခၚ ယူရာတြင္ လုပ္ငန္းခြင္အေျခအေနကို အ ေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ဖန္တီးေပးႏိုင္ေသာ ကုမၸဏီမ်ားကသာ ေတာ္ေပ့ေကာင္းေပ့ ဆိုသည့္ အလုပ္သမားဝန္ထမ္းမ်ားကို ဆြဲ ေဆာင္ထားႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ ထို႔အတြက္ လုပ္ငန္းခြင္အတြင္းမွာ ေသြးကြဲေစမည့္၊ စိတ္ဓာတ္က်ေစမည့္၊ မေက်မနပ္ျဖစ္ေစ မည့္အေျခအေနမ်ားကို စိုက္ခင္းမွာ ေပါင္း သင္သလိုဖယ္ရွား ထားႏိုင္ ရပါမည္။ တစ္ နည္းဆိုရေသာ္ မန္ေနဂ်ာမ်ားကိုေရာ အ လုပ္သမားမ်ားကိုပါ လုပ္ငန္းခြင္အတြင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္တန္ဖိုးထား (self-esteem) တတ္ေအာင္ေလ့က်င့္သင္ၾကားေပးထားရ ပါလိမ့္မည္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္တန္ဖိုးထားမႈဟု ဆိုရာတြင္ လူတစ္ဦး၏ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေလးစားမႈ (self-respect)၊ ကိုယ့္ကိုယ္ ကိုယ္ယံုၾကည္အားထားမႈ (self-confidence) ႏွင့္ ကိုယ့္တာဝန္ကိုယ္ သိ တတ္ေက်ပြန္မႈ (self-responsibility) တို႔ အေပၚခံယူေသာ သေဘာထားကိုဆိုလို ပါသည္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္တန္ဖိုးထားမႈမွာ ကာယကံရွင္ ကိုယ္တိုင္က လိုလိုလားလား ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ပါမွ ရွင္သန္လာႏိုင္သည့္ အရည္အေသြးတစ္ရပ္ျဖစ္ပါသည္။ တျခား လူေတြက ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးလို႔မရပါ။ ပံ့ပိုး ကူညီမႈကိုသာပဲေပးလို႔ရပါသည္။
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္တန္ဖိုးထားမႈ အရည္အေသြးျမင့္မားသူသည္ ဘဝ ျပႆနာအေထြေထြကို ထိထိေရာက္ ေရာက္ေျဖရွင္းတတ္ သူျဖစ္သည္။ ရည္ရြယ္ ခ်က္ႀကီးမားသလို၊ တီထြင္ဖန္တီးႏိုင္စြမ္း ကလည္းထက္ျမက္သည္။ အျပဳအမူ၊ အ ေျပာအဆို၊ အေနအထိုင္ ယဥ္ေက်းသိမ္ ေမြ႕ၿပီး တျခားသူမ်ားကိုေဖးေဖးမမ ေလး ေလးစားစား ဆက္ဆံတတ္သည္။ ထို႔ ေၾကာင့္ တျခားသူမ်ားကလည္း သူ႕ကို ခ်စ္ခင္ေလးစားတတ္ၾကပါသည္။

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္တန္ဖိုးထားမႈကို မည္သို႔ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ရမည္နည္း။ မိမိရဲ႕ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ တန္ဖိုးထား တတ္လာေအာင္ မည္သို႔ ပံ့ပိုးကူညီရမည္နည္း။
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္တန္ဖိုးထားမႈ ရွင္ သန္ေစႏိုင္သည့္ အျပဳအမူပိုင္းဆိုင္ရာ ေသာ့ခ်က္ ၈ ခ်က္ရွိပါသည္။ တစ္ဖန္ ေသာ့ခ်က္ တစ္ခုခ်င္းတြင္ အသိစိတ္ျဖင့္ လက္ေတြ႕ လိုက္နာ က်င့္သံုးရမည့္ အျပဳအ မူမ်ား သတ္သတ္မွတ္ မွတ္ရွိေနျပန္ပါ သည္။ ေသာ့ခ်က္ တစ္ခုခ်င္းအလိုက္ လက္ေတြ႕လိုက္နာက်င့္သံုးရမည့္ အျပဳအ မူမ်ားမွာဤသို႔တည္း။

တျခားသူမ်ားကို ေလးစားပါ
ေယဘုယ် အားျဖင့္ဆိုရေသာ္ လူအ ေတာ္မ်ားမ်ားသည္ သူတို႔၏ဘဝတြင္ တျခားသူမ်ားရဲ႕ ေလးစားမႈကို ထိုက္ထိုက္ တန္တန္မရရွိခဲ့ၾကဖူးပါ။ သို႔ျဖစ္၍လည္း လူအမ်ားသည္ တျခားသူမ်ားအား မည္သို႔ မည္ပံု ေလးေလးစားစားဆက္ဆံရမလဲ ဆိုတာကို ေျခေျချမစ္ျမစ္သိနားလည္ျခင္း မရွိၾကပါ။ အဆိုးရြားဆံုးအေနအထားမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ တန္ဖိုးထားမႈ အရည္အ ေသြးနိမ့္ပါးသူတို႔သည္ အက်ဥ္းထဲအ က်ပ္ထဲေရာက္သြားသည့္အခါ စိတ္မထိန္း ႏိုင္ၾကေတာ့ဘဲ ရွဴးရွဴးရွားရွား ႐ိုင္း႐ိုင္းပ်ပ် ျပဳမူေျပာဆိုတတ္ၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
တျခားသူမ်ားအား မည္သို႔ေလးစား ရမည္ဆိုတာကို အလုပ္သမားမ်ား စံနမူ နာအျဖစ္အတုယူႏိုင္ေအာင္ မန္ေနဂ်ာမ်ား က အမူ အရာအားျဖင့္ျပသႏိုင္ရပါမည္။ ထို႔အတြက္ -

• အလုပ္သမားမ်ားအား စာနာေထာက္ ထားစိတ္ျဖင့္ ရည္ရည္မြန္မြန္ေျပာဆို ဆက္ဆံရသည္။
• အလုပ္သမားတစ္ဦးဦးက သူေတြ႕ႀကံဳေန ရသည့္အခက္အခဲေတြကို ရင္ဖြင့္လာေ သာ အခါ စာနာစိတ္ျဖင့္ စိတ္ဝင္တစား (emphatically and attentively) နား ေထာင္ရသည္။
• အလုပ္သမားမ်ားႏွင့္ စကားေျပာရာမွာ ျဖစ္ေစ၊ သူတို႔ေျပာသည္ကို နားေထာင္ရာ မွာျဖစ္ေစ အၾကည့္ခ်င္းဆံု (eye contact) ၿပီးေျပာဆိုနားေထာင္ရသည္။
• အလုပ္သမားမ်ားအား အထက္စီးေလသံ တင္စားသည့္ဟန္ျဖင့္ ေျပာဆိုဆက္ဆံတာ မ်ိဳးကိုေရွာင္ရွားရသည္။ ေထ့လံုးေငါ့လံုး ေတြကိုလည္း မသံုးစြဲရပါ။

ဤသည္တို႔မွာ တျခားသူမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံရာမွာ မိမိ၏ေလးစားမႈကို ထုတ္ ေဖာ္ျပသရာေရာက္ေသာ ကိုယ္ႏႈတ္အမူ အရာမ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။ မန္ေနဂ်ာမ်ား က ယင္းသို႔ေသာ ကိုယ္ႏႈတ္အမူအယာ တို႔ကို အလုပ္သမားမ်ားအား ထုတ္ေဖာ္ျပ သျခင္းျဖင့္ တျခားသူမ်ားအား မည္သို႔ မည္ပံုေလးေလးစားစား ေျပာဆိုဆက္ဆံရ မလဲဆိုတာကို အထူးတလည္ ေဟာေျပာ သင္ၾကားပို႔ခ်ေနစရာလိုေတာ့မည္ မဟုတ္ ပါ။
မည္သို႔ေသာ အေျခအေနမ်ိဳးမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မန္ေနဂ်ာမ်ားအေနျဖင့္ အလုပ္ သမားမ်ားအား ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းျခင္း၊ မထီ ေလးစားဆက္ဆံျခင္းတို႔ျဖင့္ အလုပ္သမား မ်ား အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားလုပ္ကိုင္လာၾက လိမ့္မည္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္စရာအေၾကာင္း လံုး လံုးမရွိဘူးဆိုတာကို သတိျပဳႏိုင္ရပါလိမ့္ မည္။

ေျမေတာင္ေျမႇာက္ေပးပါ။ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ေပးပါ

လုပ္ငန္းခြင္အတြင္း တိုးတက္မႈ အတြက္ လိုအပ္ေသာအသိပညာႏွင့္ ကြ်မ္းက်င္မႈရွိလာေအာင္ ေလ့က်င့္ပညာ ေပးျခင္းျဖင့္ အလုပ္သမားမ်ားအား ေျမေတာင္ေျမႇာက္ေပးရသည္။ ထို႔အျပင္ အလုပ္သမားမ်ားအား အလုပ္တာဝန္ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ေပးၿပီး ယင္းအလုပ္ တာဝန္ကို ၿပီးၿပီးေျမာက္ေျမာက္ လုပ္ႏိုင္ ေအာင္ ပံ့ပိုးေပးရသည္။ တစ္နည္းဆိုရ ေသာ္ ကိုယ့္တာဝန္ကိုယ္ သိတတ္ေက်ပြန္ ေအာင္ အလုပ္သမားမ်ားအား အလုပ္တာ ဝန္ႏွင့္အတူ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကိုပါေပးအပ္ရ သည္။
ေလ့က်င့္သင္ၾကားေပးျခင္း မရွိပါ က အလုပ္သမားမ်ားသည္ အလုပ္ကို ထေျမာက္ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ကိုင္ႏိုင္ စြမ္းရွိၾက မည္မဟုတ္ေပ။ တာဝန္ႏွင့္ လုပ္ ပိုင္ခြင့္မရွိပါကလည္း အလုပ္သမားမ်ား သည္ ကိုယ္ပိုင္စဥ္းစားဥာဏ္ကို အသံုးမ ျပဳၾကေတာ့ဘဲ စက္႐ုပ္လူသားေတြ ျဖစ္ ကုန္ၾကပါလိမ့္မည္။
လုပ္တတ္ကိုင္တတ္ေအာင္ ေလ့ က်င့္သင္ၾကားခံရေသာ အလုပ္သမားမ်ား သည္ ထျြကႏိုးၾကားလာၾကပါလိမ့္မည္။ အေၾကာင္းကေတာ့ သူတို႔တစ္ေတြရဲ႕ အရည္အေသြးမ်ား ေတာက္ေျပာင္လာ ေအာင္ လုပ္ႏိုင္သည့္ အခြင့္အလမ္းမ်ား သူတို႔မွာရွိေနသည္ဆိုတာကို သိျမင္လာ ၾကေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ အလားတူ တာဝန္ႏွင့္အတူ လုပ္ပိုင္ခြင့္ပါအပ္ႏွင္း ခံရေသာ အလုပ္သမားမ်ားသည္ သြက္ လက္ထက္ျမက္လာၾကမည္ျဖစ္သည္။ အဘယ့္ ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူတို႔မွာရွိသည့္ အစြမ္းအစေတြကို ထုတ္ယူသံုးစြဲႏိုင္ခြင့္ ရရွိလာၾကေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဤသို႔ ျဖင့္ အလုပ္သမားမ်ားသည္ သူတို႔၏ ဘဝကိုသူတို႔ကိုယ္တိုင္ ထိထိေရာက္ ေရာက္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲႏိုင္ေၾကာင္း ထုတ္ ေဖာ္ျပသလာၾကမည္ျဖစ္ပါသည္။

အေျပာႏွင့္အလုပ္ညီေအာင္ေနပါ

အေျပာႏွင့္အလုပ္ ညီေအာင္ေန ပါဟု ဆိုရာတြင္ အဓိကအပိုင္း ၂ ပိုင္း ရွိပါသည္။ တစ္ပိုင္းက မိမိ၏ အေျပာအ ဆို၊ အျပဳအမူသည္ မိမိ၏ရင္တြင္းမွာ ျဖစ္ ေပၚေနေသာခံစားမႈႏွင့္ ထပ္တူက်ေနျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ေနာက္တစ္ပိုင္းကေတာ့ မိမိ၏ အေျပာအဆို၊ အျပဳအမူသည္ မိမိ၏စ႐ိုက္လကၡဏာ၊ မိမိ၏ ကိုယ္ပိုင္ တန္ဖိုးထားမႈတို႔အျပင္ လုပ္ငန္းအဖြဲ႕အ စည္း၏ တန္ဖိုးထားမႈႏွင့္လည္း ကိုက္ညီ ေနရပါမည္။
အေျပာႏွင့္မကိုက္ညီေသာ စီမံခန္႔ခြဲ မႈလုပ္ရပ္မ်ားက စီမံခန္႔ခြဲသူမ်ားအေပၚ အယံုအၾကည္ကင္းမဲ့ေစတတ္ပါသည္။ ယုတ္စြအဆံုး အလုပ္သမားမ်ားအား ဇေဝ ဇဝါျဖစ္ေစတတ္ပါသည္။ စီမံခန္႔ခြဲသူမ်ား က အလုပ္သမားမ်ားအား အရွိကိုအရွိ အတိုင္း၊ အမွန္ကိုအမွန္အတိုင္း ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္းေျပာဆိုဆက္ဆံျခင္းျဖင့္ အလုပ္ သမားမ်ား၏ယံုၾကည္မႈကို ရယူႏိုင္ၾက ပါသည္။ စီမံခန္႔ခြဲသူမ်ားကိုယ္တိုင္က မိမိတို႔ေတြ႕ျမင္သည့္အတိုင္း၊ မိမိတို႔ ခံစားရ သည့္အတိုင္း အလုပ္သမားမ်ားအား ေျပာဆိုဆက္ဆံတာမ်ိဳး မလုပ္ခဲ့ဖူးဘူးဆို လွ်င္ အလုပ္သမားမ်ားကလည္း စီမံခန္႔ခြဲ သူမ်ားအား ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာဆို ဆက္ဆံၾကလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။

လုပ္ငန္းခြင္လံုၿခံဳမႈကို ဖန္တီးေဖာ္ ေဆာင္ေပးပါ

လုပ္ငန္းခြင္လံုၿခံဳမႈဟုဆိုရာတြင္ အလုပ္သမားမ်ားအေနျဖင့္ ေလွာင္ေျပာင္ ခံရမွာ၊ ျပစ္တင္႐ႈတ္ခ်ခံရမွာ၊ အႀကိမ္းအ ေမာင္းခံရမွာအစရွိသည္တို႔ကို စိုးရိမ္ ေၾကာက္ရြံ႕ေနစရာမလိုဘဲ အႀကံÓဏ္ မ်ားေပးရဲ၊ ေျပာရဲဆိုရဲ၊ ေဆြးေႏြးရဲသည့္ လုပ္ငန္းခြင္အေနအထားကို ဆိုလိုပါသည္။ ထိုသို႔ေသာ လုပ္ငန္းခြင္အေနအထားမ်ိဳး ရွိပါမွ အမွားျပဳမိေသာ အလုပ္သမားတစ္ ဦး
"ကြ်န္ေတာ္မွားသြားပါတယ္ခင္ဗ်ား" လို႔ ဆိုၿပီး သူ႔အမွားကိုဝန္ခံရဲပါလိမ့္မည္။
"ဒါကိုေတာ့ ကြ်ၽြန္ေတာ္မသိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္သိေအာင္လုပ္ပါ့မယ္" ဟူေသာစကားမ်ိဳးကို အလုပ္သမားတစ္ဦး ေျပာရဲဆိုရဲေအာင္ အေျခအေနဖန္တီးေပး ႏိုင္သူမွာ သူ႔အထက္လူႀကီးစီမံခန္႔ခြဲသူျဖစ္ ပါသည္။
အလုပ္သမားမ်ားသည္ လုပ္ငန္းခြင္ လံုၿခံဳမႈရွိသည္ဟု သိျမင္လာၾကေသာအခါ လူ႔သေဘာ လူ႔သဘာဝအေလ်ာက္ အေမး အျမန္းထူလာၾကပါလိမ့္မည္။ စူးစမ္းေလ့ လာလိုစိတ္ရွိလာၾကပါလိမ့္မည္။ လုပ္ငန္း ခြင္လံုၿခံဳမႈမရွိဟုခံစားၾကရေသာ္ အလုပ္ သမားမ်ားသည္ အရာရာကိုလြန္လြန္ကဲ ကဲထိန္းခ်ဳပ္ေနတတ္ၾကပါသည္။ ေျပာမွား ဆိုမွား၊ လုပ္မွားကိုင္မွားျဖစ္မွာကို ေၾကာက္ ရြံ႕ေနတတ္ၾကပါသည္။ သို႔ေၾကာင့္ လုပ္ ငန္းခြင္အတြင္း အရာရာမွာခိုးလိုးခုလု ျဖစ္ ေနပါလိမ့္မည္။ ထိုသို႔ေသာ အေျခအေန မ်ိဳးတြင္ အလုပ္သမားမ်ားသည္ သူတို႔ အစြမ္းအစရွိသေလာက္ ႀကိဳးစားအား ထုတ္လုပ္ကိုင္ၾကမည္ မဟုတ္ေပ။
ထို႔ေၾကာင့္ အလုပ္သမားမ်ား၏ တီထြင္မႈ၊ အျပဳသေဘာျဖင့္ ျပႆနာေျဖ ရွင္းမႈ၊ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းဆက္ဆံမႈႏွင့္ ဟန္ ခ်က္ညီညီအစုအဖြဲ႕အလိုက္ လုပ္ေဆာင္မႈ တို႔ကို ဦးတည္ေသာလုပ္ငန္းခြင္လံုၿခံဳမႈကို စီမံခန္႔ခြဲသူမ်ားက ဖန္တီးေဖာ္ေဆာင္ေပး ႏိုင္ၾကရပါမည္။ မည္သို႔မည္ပံု ဖန္တီးေပးရ မလဲဆိုတာကိုလည္း တတ္သိနားလည္ ေအာင္ဆည္းပူးေလ့လာေနၾကရပါမည္။
ဆက္လက္တင္ျပပါမည္။





လုပ္ငန္းခြင္အတြင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္တန္ဖိုးထားမႈကို ဘယ္လုိျမွင့္တင္မလဲ (၂) -ေမာင္ေရေအး (ဟားဗတ္တကၠသိုလ္)

ပုဂၢိဳလ္ေရးစည္းမ်ား
လူအမ်ားစုသည္ အျခားသူမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံသည့္အခါ ပုဂၢိဳလ္ေရးစည္းမ်ား (personal limits) မည္သို႔ ပိုင္းျခားသတ္ မွတ္ရသလဲဆိုတာ ကို သင္ၾကားေပးျခင္း မခံခဲ့ဖူးၾကပါ။ ဆိုလိုသည္မွာ တစ္စံုတစ္ဦး က မိမိအားမထီေလးစား ျပဳမူဆက္ဆံလာ ေသာအခါ ထိုအျပဳအမူမ်ိဳးကို မိမိလက္ မခံႏိုင္ေၾကာင္း ထိုသူအားဘယ္လိုေျပာရ မလဲဆိုတာကို သင္ၾကားေပးျခင္းမခံခဲ့ၾက ရပါ။
အတည္ေပါက္ျဖစ္ေစ၊ အေျပာင္အ ျပက္ျဖစ္ေစ မည္သို႔ေသာမထီေလးစား အျပဳအမူကိုမွ် လက္ခံႏိုင္စရာအေၾကာင္း မရွိပါ။ ရာထူးအဆင့္အတန္းမေရြး၊ အသက္အရြယ္အပိုင္းအျခားမေရြး လူ တိုင္းတြင္ မိမိလက္မခံႏိုင္သည့္အျပဳအမူ အေျပာအဆိုမ်ားကို မိမိလက္မခံႏိုင္ ေၾကာင္း တစ္ဖက္သားအား ထုတ္ေဖာ္ ေျပာပိုင္ခြင့္ရွိပါသည္။ တစ္နည္းဆိုရေသာ္ သူ႔ဘက္ကိုယ့္ဘက္ ဘီလူးစည္း လူ႔စည္း ပိုင္းျခားသတ္မွတ္ထားႏိုင္ခြင့္ရွိပါသည္။
အလုပ္သမားမ်ားအား ပုဂၢိဳလ္ေရး စည္း မည္သို႔ပိုင္းျခားသတ္မွတ္ႏိုင္သလဲ ဆိုတာကို နမူနာျပ (by example) သင္ၾကားေပးႏိုင္သည့္ အခြင့္အလမ္းမ်ား စီမံခန္႔ခြဲသူမ်ားတြင္ရွိပါသည္။ ဥပမာအား ျဖင့္ အလုပ္ခြင္အတြင္းမွာ မခန္႔ေလးစား ၿပီတီတီရိတိတိျပဳမူေျပာဆိုတတ္ေသာ အ လုပ္သမားအား "မင္းရဲ႕ အျပဳအမူအေျပာ အဆိုေတြကို က်ဳပ္လံုးဝသည္းမခံႏိုင္ဘူး။ ဒီလိုသာ ေရွ႕ေလွ်ာက္ဆက္လုပ္ေနမယ္ ဆိုရင္ မင္းအတြက္ေကာင္းက်ိဳးထက္ ဆိုး က်ိဳးသာျဖစ္ဖို႔ပိုမ်ားတယ္။ ဘာပဲျဖစ္လာ ျဖစ္လာ မင္းဂ႐ုမစိုက္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ မင္း ဆက္လုပ္ႏိုင္တယ္" လို႔ သတိေပးရန္ လို အပ္ပါလိမ့္မည္။
ယင္းကဲ့သို႔ ပုဂၢိဳလ္ေရးအရ သိကၡာခ် သည့္သေဘာမပါ။ အမိန္႔ေပးသည့္ေလသံ မသံုး၊ မေလွ်ာ့မတင္းေလသံျဖင့္ ေျပာဆို သတိေပးျခင္းမွာ ဘီလူးစည္း၊ လူ႔စည္း ပိုင္းျခားသတ္မွတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ တစ္ ဖက္တြင္လည္း အလုပ္သမားမ်ားအား ပုဂၢိဳလ္ေရးစည္း မည္သို႔ပိုင္းျခားသတ္မွတ္ ႏိုင္သလဲဆိုတာကို လက္ေတြ႕ျပသလိုက္ ျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။

မူမမွန္ေသာလုပ္ရပ္မ်ားကို စူးစမ္းေလ့ လာပါ
လူတစ္ဦး၏လုပ္ရပ္မ်ားအား ေစ့ ေဆာ္တြန္းအားေပးသည့္ အဓိကအ ေၾကာင္းတရားကို ရွာေဖြဆန္းစစ္ေသာ္ -
· မိမိ၏လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္းႏိုင္ ရန္
· အသက္ရွင္ရပ္တည္ေနႏိုင္ရန္
· ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကာကြယ္ႏိုင္ရန္
· တန္းတူရည္မွ် ေနႏိုင္ရန္
· စိုးရိမ္ေၾကာက္လန္႔မႈႏွင့္ ထိခိုက္နာက်င္ မႈတို႔မွေရွာင္ရွားႏိုင္ရန္ဆိုသည့္ အေၾကာင္း တရားမ်ားကိုေတြ႕ရွိႏိုင္ပါသည္။
အထက္ပါ အေၾကာင္းတရားမ်ား အနက္ မည္သည့္အေၾကာင္းတရားႏွင့္မွ် ဆက္ႏႊယ္မႈမရွိေသာ လုပ္ရပ္သည္ မူမမွန္ ေသာလုပ္ရပ္ျဖစ္သည္။ ယင္းမွာ လုပ္ငန္း ခြင္အတြင္း လက္သင့္မခံႏိုင္ေသာလုပ္ရပ္ ျဖစ္သည္။
အလုပ္သမားတစ္ဦး၏ မူမမွန္ေသာ လုပ္ရပ္ကိုေတြ႕ရွိရေသာ္ ထိုမူမမွန္ေသာ လုပ္ရပ္၏ အေၾကာင္းအရင္းဇာစ္ျမစ္ တစ္ နည္းအားျဖင့္ ဘာ့ေၾကာင့္သည္လိုလုပ္ရ သလဲဆိုတာကို မွန္မွန္ကန္ကန္သိရွိနား လည္ေအာင္ ရွာေဖြေဖာ္ထုတ္ရသည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ စီမံခန္႔ခြဲသူသည္ ကာယကံရွင္အလုပ္သမားအား ထိုမူမမွန္ ေသာလုပ္ရပ္၏ အရင္းခံအေၾကာင္း တရားကို သူကိုယ္တိုင္သိရွိနားလည္သည္ အထိ တတ္ႏိုင္သမွ်အကူအညီေပးရ သည္။ စီမံခန္႔ခြဲသူေရာ ကာယကံရွင္အ လုပ္သမားပါ အေျခအေနမွန္ကို ေကာင္း စြာသိျမင္နားလည္ေအာင္ စူးစမ္းေလ့လာ ၿပီးမွသာ ျပႆနာေျဖရွင္းႏိုင္မည့္ နည္း လမ္းကိုရွာေဖြေဖာ္ထုတ္ရသည္။

အလုပ္သမားမ်ား၏ အျပဳအမူမ်ားကို အျပဳသေဘာျဖင့္ စိစစ္သံုးသပ္ပါ
အလုပ္သမားမ်ားအား လုပ္ငန္းခြင္ အတြင္း ေလ့က်င့္သင္ၾကားရာတြင္ အထိ ေရာက္ဆံုးေသာနည္းလမ္းမ်ားအနက္ တစ္ခုေသာနည္းလမ္းမွာ အလုပ္သမား မ်ား၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို ဂ႐ုတစိုက္ ေစာင့္ၾကည့္ၿပီး ယင္းလုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား အေပၚ အခ်ိန္ဆိုင္းမေနဘဲ အျပဳသေဘာ ျဖင့္ ေဝဖန္သံုးသပ္ခ်က္ (constructive feedback) ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ မည္သို႔ ဆိုေစ အဆိုပါနည္းလမ္းကို ကြ်မ္းကြ်မ္း က်င္က်င္အသံုးမျပဳတတ္ပါက လုပ္ငန္းခြင္ အတြင္းမွာ ဆိုးက်ိဳးမ်ားျဖစ္ေပၚႏိုင္သည္ ဆိုတာကိုေတာ့ သတိျပဳရပါလိမ့္မည္။ သို႔ေၾကာင့္ ထိုနည္းလမ္းကိုစနစ္တက် အသံုးျပဳတတ္ေအာင္ စီမံခန္႔ခြဲသူမ်ားက ေလ့က်င့္ထားၾကရန္လိုအပ္မည္ ျဖစ္ပါ သည္။
ယင္းနည္းလမ္း၏ အႏွစ္သာရမွာ စီမံခန္႔ခြဲသူသည္ အလုပ္သမားတစ္ဦးခ်င္း ၏ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္အားသာခ်က္မ်ား (performance strengths) ကို ျဖစ္ႏိုင္ သေရြ႕သိရွိထားႏိုင္ရပါမည္။ ထို႔အျပင္ အလုပ္သမားရဲ႕ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ တိုး တက္ေကာင္းမြန္လာေအာင္ မည္သို႔မည္ပံု ျပဳျပင္ႏိုင္သည္ဆိုတာကိုလည္း တိတိ က်က်ေဝဖန္သံုးသပ္ေပးႏိုင္ရမည္ျဖစ္ သည္။
ဤတြင္ အလုပ္သမားတစ္ဦးအား ကဲ့ရဲ႕အျပစ္တင္ျခင္းမျပဳရသလို လြန္လြန္ က်ဴးက်ဴးခ်ီးက်ဴးတာမ်ိဳးကိုလည္း မလုပ္ရ ပါ။ ကဲ့ရဲ႕အျပစ္တင္ျခင္းသည္ စိတ္ခုေစ တတ္ပါသည္။ အလားတူသဘာဝမက် ေသာခ်ီးက်ဴးျခင္းက ဂုဏ္ယူလိုစိတ္ကို ေလ်ာ့နည္းေစတတ္ပါသည္။

ထို႔အျပင္ အခ်ိန္ေႏွာင္းမွ ခ်ီးက်ဴးျခင္းကလည္း အရာမေရာက္ပါ။
ပင္ကိုစြမ္းရည္ကို ေဖာ္ထုတ္ေပးပါ
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္တန္ဖိုးထားမႈ အ ရည္အေသြးနိမ့္ပါးသူတို႔သည္ ကိုယ့္ကိုယ္ ကိုယ္ယံုၾကည္အားထားမႈေလ်ာ့နည္းသူ မ်ားလည္းျဖစ္ၾကပါသည္။ သူတို႔၏ အား နည္းခ်က္မ်ား၊ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္မ်ားေၾကာင့္ အားငယ္ေနတတ္ၾကသလို သူတို႔၏ ပင္ ကိုအစြမ္းအစမ်ား ထုတ္သံုးရန္ကိုလည္း မဝံ့မရဲျဖစ္ေနတတ္ၾကပါသည္။ စိုးရိမ္ ေၾကာက္လန္႔ေနတတ္ၾကပါသည္။
အားနည္းခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္မ်ားက မဝံ့ မရဲ၊ မလံုမလဲခံစားမႈမ်ားကို ျဖစ္ေပၚေစ ႏိုင္ပါသည္။ ထို႔အျပင္ မိမိရဲ႕ပင္ကိုစြမ္း ရည္ေတြကို ေဖာ္ထုတ္သံုးစြဲလိုက္လွ်င္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြက ေလွာင္ၾကေျပာင္ ၾကေလမလား၊ တာဝန္ေတြပိုမ်ားလာေလ မလားလို႔လည္း စိုးရိမ္ေၾကာက္လန္႔တတ္ ၾကပါသည္။ သို႔ေၾကာင့္ အလုပ္သမား ေတြက သူတို႔ရဲ႕ပင္ကိုစြမ္းရည္ေတြကို ထုတ္ ေဖာ္အသံုးမျပဳဘဲေနတတ္ၾကသည္။ ယင္း သို႔ေနတတ္ၾကေလေလ၊ စီမံခန္႔ခြဲသူမ်ား အတြက္ အလုပ္သမားမ်ားရဲ႕ ပင္ကိုယ္ စြမ္းရည္ေတြကို ေဖာ္ထုတ္ေပးရာမွာ စိတ္ ရွည္ဖို႔လိုအပ္ေလေလျဖစ္သည္။

စီမံခန္႔ခြဲသူမ်ားသည္ အလုပ္သမား မ်ားအေပၚ စာနာေထာက္ထားႏိုင္ရ ပါမည္။ လူတိုင္းသည္ သမုဒၵရာဝမ္းတစ္ ထြာအတြက္ ခက္ခက္ခဲခဲ႐ုန္းကန္လႈပ္ရွား ေနၾကရသည္ဆိုသည့္အခ်က္ကို မေမ့သင့္ ပါ။ ထက္ထက္ျမက္ျမက္စီမံခန္႔ခြဲတတ္သူ တစ္ဦးသည္ မိမိ၏ပင္ကိုအစြမ္းအစကို ထုတ္ေဖာ္အသံုးျပဳႏိုင္ရမွာျဖစ္သလို အ လုပ္သမားမ်ားအားလည္း မိမိနည္းတူ ပင္ကိုစြမ္းရည္ ေဖာ္ထုတ္အသံုးျပဳလာ တတ္ၾကေအာင္ ပံ့ပိုးကူညီႏိုင္ရမည္ျဖစ္ပါ သည္။ ဤသည္မွာ ထက္ျမက္ေသာမန္ေန ဂ်ာတစ္ဦးတြင္မရွိမျဖစ္ရွိေနရမည့္ အရည္ အေသြးတစ္ရပ္ျဖစ္ပါသည္။
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္တန္ဖိုးထားတတ္ လာသူတစ္ဦးသည္-–
· သူ႔ကိုယ္သူေလးစားတတ္လာပါမည္။ သူ႔ကိုယ္သူေလးစားတတ္လာသည္ႏွင့္ အမွ် လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားကိုလည္း ေလးစားတတ္လာပါလိမ့္မည္။
· သူ႔ကိုယ္သူ ယံုၾကည္အားထားတတ္လာ ပါမည္။ သူ႔ကိုယ္သူ ယံုၾကည္အားထား တတ္လာသည္ႏွင့္အမွ် သူ႔ရဲ႕ပင္ကိုအစြမ္း အစေတြကိုထုတ္ယူသံုးစြဲတတ္လာပါ လိမ့္မည္။
· သူ႔တာဝန္သူသိတတ္ေက်ပြန္လာပါလိမ့္ မည္။ သူ႔တာဝန္သူသိတတ္ေက်ပြန္လာ သည္ႏွင့္အမွ် သူ႔လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားက သြက္လက္ထက္ျမက္လာပါလိမ့္မည္။
လုပ္ငန္းခြင္အတြင္းမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ ကိုယ္ တန္ဖိုးထားတတ္ေသာအလုပ္သမား မ်ားေပၚထြက္လာသည္ႏွင့္အမွ် လုပ္ငန္း အဖြဲ႕အစည္းအတြင္း ေငြေၾကးအင္အား၊ ပစၥည္းအင္အားႏွင့္ လူ႔အရင္းအျမစ္စြမ္း အားေတြကို ဟန္ခ်က္ညီညီထိထိေရာက္ ေရာက္အသံုးခ်လာႏိုင္မည္ျဖစ္ပါသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ အျခားမည္သည့္လုပ္ငန္းအဖြဲ႕အ စည္းမွ်ႏွင့္မတူ တစ္မူထူးကဲေသာ ကုန္စည္ အရည္အေသြးအရျဖစ္ေစ၊ ေဈးႏႈန္းအရ ျဖစ္ေစ၊ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈအရျဖစ္ေစ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈအားသာခ်က္ကိုရရွိႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။
လုပ္ငန္းခြင္အတြင္း အလုပ္သမား မ်ား၏ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္တန္ဖိုးထားမႈျမႇင့္ တင္ႏိုင္ေရးသည္ လက္ေတြ႕မျဖစ္ႏိုင္ေသာ စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္မဟုတ္ပါ။ စီမံခန္႔ခြဲ သူမ်ားေရာအလုပ္သမားမ်ားပါ ဆန္းသစ္ ေသာနည္းလမ္းမ်ားကို ေလ့က်င့္သင္ယူလို စိတ္ရွိၾကၿပီး တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးအျပန္အလွန္ ေဖးမကူညီၾကမည္ဆိုလွ်င္ လုပ္ငန္းခြင္အ တြင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္တန္ဖိုးထားမႈျမႇင့္ တင္ႏိုင္ေရးမွာ တကယ္လုပ္အဟုတ္ျဖစ္ မည္မွာေသခ်ာပါသည္။


Ref:
1. “Boosting Self-Esteem at Work” by Kathy L. Indermill
2. “Modern Business Administration” by Robert C. Appleby


Credit HR Journal