ဥယ်ာဥ္မွဴး ပံုျပင္......

ဥယ်ာဥ္မွဴးပံုျပင္

သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ… တခါတုန္းကေပါ႔…….ဥယ်ဥ္မွဴးတေယာက္ရွိတယ္…သူကေတာ႔ ပန္းေလးေတြကို လွပေအာင္၊ ရွင္သန္ေအာင္၊ ဖြံ႕ၿဖိဳးေအာင္၊ အျမဲတမ္းလိုလို လန္းဆန္းေနေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးေနရတယ္… သူက ပန္းစိုက္ေပမယ္႔ ပန္းေတြကိုမေရာင္းပါဘူး… သူကိုယ္တိုင္လဲမခူးဘူး။

သူ႔ဥယ်ာဥ္ထဲက ပန္းေတြကလဲ ထူးျခားတဲ႔ ဂုဏ္သတၱိေတြရွိတယ္..
အဲဒါေတြကေတာ႔ ဥယ်ဥ္မွဴးမရွိတဲ႔အခါမွာ ပန္းေတြအခ်င္းခ်င္းစကားေျပာၾကတယ္..။ စကားေျပာတတ္တဲ႔ ပန္းေတြေပ႔ါ… ေနာက္တခုက ဥယ်ာဥ္မွဴးမရွိတဲ႔အခါမွာ သူတို႔အခ်င္းခ်င္း လွပေအာင္၊ ရွင္သန္ေအာင္၊ ဖြံ႕ၿဖိဳးေအာင္၊ အျမဲတမ္းလိုလို လန္းဆန္းေနေအာင္ ေရေလာင္းေပးၾကရတယ္..။

ကိုယ္႔အပင္ကိုျပန္ၿပီးေတာ႔ ေရေလာင္းေပးလို႔ေတာ႔မရဘူးေပါ႔… တပင္နဲ႔တပင္က အခ်င္းခ်င္းေရေလာင္းေပးမွ ရွင္သန္လို႔ရတယ္…ပန္းေတြကလည္းေရာင္စံု၊ အမ်ဳိးစံုေပါ႔ေလ..ႏွင္းဆီ၊ စံပယ္၊ ဂႏၶမာ၊ ေမၿမိဳ႕၊သစ္ခြ ေရာင္စံု၊ပန္းစံု၊ အေသြးစံုေပါ႔…. လွပေနလိုက္ၾကတာ…။

တေန႔ေသာအခါမွာ ဥယ်ာဥ္မွဴးႀကီးက ခရီးသြားစရာတစ္ခုၾကံဳလာေရာေပါ႔ကြယ္… ပန္းေလးေတြကိုမွာခဲ႔တယ္တဲ႔….

“ပန္းကေလးတို႔ေရ…ဥယ်ာဥ္မွဴးႀကီး ခရီးသြားဦးမယ္…ျပန္လာရင္ေတာ႔ ပန္းကေလးေတြအတြက္ ေျမၾသဇာ၊ ဓာတ္စာေတြ ေကာင္းေကာင္း၀ယ္ခဲ႔မယ္.. ပန္းကေလးေတြအခ်င္းခ်င္းေတာ႔ ေရမွန္မွန္ေလာင္းေပးရမယ္ေနာ္” လို႔ မွာရွာသတဲ႔..။
အဲဒီလိုနဲ႔ ပန္းကေလးေတြလဲ ဥယ်ဥ္မွဴးခရီးသြားေနတဲ႔အခါမွာ အခ်င္းခ်င္းေရေလာင္းၿပီး စည္းစည္းလံုးလံုးနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္စြာေနထုိင္သြားၾကသတဲ႔ကြယ္။

တေန႔ေတာ႔ ဥယ်ာဥ္မွဴးမရွိခိုက္ ပန္းေလးေတြရဲ႕လွပပံု၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႔ စည္းလံုးေနၾကပံု၊ ပန္းေလးေတြအခ်င္းခ်င္း စကားေျပာေနၾကတာကို ျမင္ၾကားၿပီး မနာလိုတဲ႔ စုန္းမႀကီးတစ္ေယာက္က ေနၿပီးေတာ႔ ပန္းေလးေတြအခ်င္းခ်င္း စည္းလံုးမႈပ်က္ျပားေအာင္ ကုန္းေခ်ာပါေတာ႔တယ္..။

အဲဒီကစၿပီးေတာ႔ ပန္းေလးေတြက အခ်င္းခ်င္း ေရမေလာင္းေပးၾကေတာ႔ဘူးေပါ႔…အဲလိုနဲ႔ ရက္ေတြၾကာလာတဲ႔အခါမွာ ပန္းဥယ်ာဥ္ႀကီးလဲ တျပင္လံုးေျခာက္ေသြ႕သြားတယ္…။

ဒါကိုေတာ႔ ခရီးသြားေနတဲ႔ ဥယ်ာဥမွဴးႀကီးကေတာ႔မသိရွာဘူးေပါ႔ကြယ္….။ ဥယ်ာဥ္မွဴးႀကီးလဲ ခရီးသြားလိုက္တာ ၃ ႏွစ္ ၃ မိုးၾကာမွ သူ႔ရဲ႕ ဥယ်ာဥ္ထဲကို ျပန္ေရာက္လာသတဲ႔…
အဲဒီအခါမွာေတာ႔ သူ႔ရဲ႕ပန္းဥယ်ာဥ္ႀကီးတျပင္လံုးေျခာက္ေသြ႕ေနတာကို ျမင္ရသတဲ႔…။

ဒါနဲ႔ပဲ ဥယ်ာဥ္မွဴးႀကီးက ႔… “အင္း…….ငါထင္သလို သူတပါးကုန္းတိုက္တာ ခံရၿပီး ပန္းေလးေတြအခ်င္းခ်င္း ေရမေလာင္းေပးလို႔ တျပင္လံုးေျခာက္ေသြ႕သြားတာပဲျဖစ္ရမယ္” လို႔ ေတြးရွာသတဲ႔………။

ဥယ်ာဥ္မွဴးႀကီးလဲ ခရီးေရာက္မစိုက္ ေပါက္တူးေလးကိုကိုင္ၿပီး သူ၀ယ္လာတဲ႔ ပန္းမ်ဳိးေစ႔ေလးေတြက်ဲ၊ စိုက္ပ်ဳိးလိုက္တာ….ရက္မ်ားမၾကာမီမွာပဲ….ပန္းဥယ်ာဥ္ႀကီးက အရင္တုန္းက အတိုင္းပဲ ျပန္ျဖစ္လာတာေပါ႔ကြယ္…

ဒီတခါေတာ႔ ဥယ်ာဥ္မွဴးႀကီးက စဥ္းစားသတဲ႔…. သူခရီးသြားတဲ႔အခါမွာ ေနာက္ထပ္ကုန္းတိုက္တာမခံရေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲေပါ႔…. ဒီလိုနဲ႔ပဲ ပန္းကေလးေတြကို အတိတ္ကအေၾကာင္းကို ေျပာျပရွာသတဲ႔…။ ပန္းကေလးေတြကို ေမးတယ္…

“ပန္းေလးတို႔ေရ…ဒီတခါ ဥယ်ာဥ္မွဴးႀကီး ခရီးသြားတဲ႔အခါမွာ ပန္းခင္းႀကီးကို ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔အတြက္၊ ပန္းခင္းႀကီးမပ်က္စီးဖို႔အတြက္ ပန္းေလးေတြရဲ႕ အၾကားအာရံုကို ဖ်က္ဆီးခဲ႔မွရမယ္”

လို႔ ေျပာသတဲ႔ကြယ္…။ ဒီေတာ႔ ပန္းေလးေတြက

“မလုပ္ပါနဲ႔ ဥယ်ာဥ္မွဴးႀကီးရယ္… မနက္မနက္ဆိုရင္ ငွက္ကေလးေတြရဲ႕ ေတးသီသံကို ဘယ္ၾကားရေတာ႔ပါ႔မလဲ…သဘာ၀တရားႀကီးရဲ႕အသံေတြကိုလဲ ၾကားရေတာ႔မွာမဟုတ္ဘူး.. ေတာသံ၊ ေတာင္သံေတြ၊ ေဒါင္းအိုးေ၀အသံေလးေတြ၊ ဟိုအေ၀းဆီက စမ္းေရစီးသံေတြကိုေတာ႔ ၾကားခ်င္ပါေသးတယ္”
လို႔ ျပန္ေျဖရွာသတဲ႔..။

ဒီေတာ႔ ဥယ်ာဥ္မွဴးႀကီးက

“ကဲ ကဲ…ဒါဆိုရင္ေတာ႔ ပန္းခင္းႀကီးမပ်က္စီးေအာင္ ပန္းေလးေတြအခ်င္းခ်င္း စည္းလံုးညီညႊတ္ၾကရမယ္..ေဘးကေသြးထိုးတာေတြ၊ ကုန္းေခ်ာတာေတြကို အခ်င္းခ်င္း တိုက္ထုတ္ရမယ္..။အခ်င္းခ်င္း ေရေလာင္းမပ်က္ပါေစနဲ႔..
ပန္းေလးေတြတိုင္းမွာ ပန္းေလးေတြရဲ႕သဘာ၀အလွေတြ မေပ်ာက္ပါေစနဲ႔..အခ်င္းခ်င္းေရမေလာင္းရင္ေတာ႔ အတိတ္ကအျဖစ္အပ်က္ေတြလို ထပ္ျဖစ္သြားမွာပဲ..ပန္းခင္းႀကီးမပ်က္စီးဖို႔ ပန္းေလးေတြမွာ တာ၀န္ရွိတယ္…ပန္းေလးေတြ မလုပ္ႏိုင္တဲ႔ ဓာတ္ေျမၾသဇာေကၽြးတာကို ဥယ်ာဥ္မွဴးႀကီးလုပ္ေပးပါမယ္။ ပန္းေလးေတြတာ၀န္က ဥယ်ာဥ္မွဴးႀကီးမရွိတဲ႔အခါမွာ အခ်င္းခ်င္းေရေလာင္းေပးရပါမယ္.. ဒါဆိုရင္ေတာ႔ ပန္းေလးေတြလဲ အျခားသာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ေကာင္းတဲ႔ အၾကားအာရံုေတြ ခံစားရေအာင္ ပန္းေလးေတြရဲ႕ နားေတြကို မေဖာက္ခဲ႔ေတာ႔ပါဘူး”

လို႔ ေျပာရွာသတဲ႔ကြယ္…။ အဲဒီအခါမွာေတာ႔ ပန္းေလးေတြက

“ စိတ္ခ်ပါ ဥယ်ာဥ္မွဴးႀကီးေရ…ဥယ်ာဥ္မွဴးႀကီးမရွိတဲ႔ အခါမွာ က်ဳပ္တို႔ ပန္းေလးေတြအခ်င္းခ်င္း ေရေလာင္းေပးပါမယ္.. စည္းလံုးညီညႊတ္ေအာင္ ေနပါမယ္႔”
လို႔ ကတိေပးရွာသတဲ႔….။

အဲဒီ႔အခ်ိန္ထဲကစၿပီး…ဥယ်ာဥ္မွဴးႀကီးရယ္၊ ပန္းေလးေတြရယ္၊ ပန္းခင္းၾကီးရယ္… ကမာၻတည္သေရြ႕ေနထိုင္သြားၾကသတဲ႔…….။

ပံုျပင္ေလးကေတာ႔ ဒီမွ်ပါပဲ…………..။ ေတြးဆဆင္ျခင္ႏိုင္ၾကေစ။

ေလးစားစြာျဖင့္