“အလုပ္မလုပ္ရ ေသးတဲ့ ႏွလုံးသား ”
ဆရာ၀န္ တစ္ဦးသည္ ႏွလုံး အသစ္ လဲလွယ္တပ္ဆင္မွ အသက္ရွင္ႏိုင္ေတာ့မည့္ လူမမာ သူေဌးၾကီး တစ္ဦးကုိ ရွင္းျပရာ လူမမာသူေဌးၾကီးမွ ႏွလုံး အသစ္ရွာေပးရန္ ဆရာ၀န္ကုိ ပန္ၾကား တာ၀န္ေပးေလသည္။ ေငြေၾကး ကိစၥ မပူရန္လည္း မွာၾကား လုိက္သည္။ ရက္သတၱပတ္ အနည္းငယ္ အၾကာတြင္ လူမမာထံသုိ႔ ဆရာ၀န္ ေရာက္လာသည္။
ဆရာ၀န္။ ။ သူေဌးမင္းေရ ၊ ႏွလုံး အသစ္ ၃ စုံေတာ့ ေတြ ့ထားျပီ။ လူမမာ။ ။ ၀မ္းသာလုိက္တာ ေဒါက္တာရယ္။ အက်ိဳး အေၾကာင္း ၾကားပါရေစ။
ဆရာ၀န္။ ။ပထမ ႏွလုံးသား ပုိုင္ရွင္က အသက္ ၂၂ ႏွစ္ပဲ ရွိေသးတဲ့ မာရသြန္ အေျပးသမားရဲ႔ ႏ်လုံး။ ပုိင္ရွင္က က်န္းမာေရး သိပ္ေကာင္းတယ္။ တစ္ေန ့ကမွ ကားတုိက္ခံရျပိး ဆုံးသြားတာ။ ေပးရမယ့္ တန္ဖုိးက တစ္သိန္း။
လူ မမာ။ ။ေနာက္တစ္ခုကေရာ။
ဆရာ၀န္။ ။ ေနာက္တစ္ခုရဲ႔ ပုိင္ရွင္က အသက္ ၁၉ ႏွစ္ပဲ ရွိေသးတယ္။ တာေ၀း ေရကား ခ်န္ပီယံ။ ေရကန္ထဲ ဒုိင္ဗင္ ထုိးဆင္းလုိက္တာ ေရကန္ေဘာင္နဲ႔ ေဆာင့္မိလုိ႔ ေသသြားတာ။
သူ ႔ႏွလုံးသား အတြက္ ေဒါလာ တစ္သိန္းခြဲက်မယ္။လူ မမာ။ ။ ေနာက္တခုကေရာဗ်ာ။
ဆရာ၀န္။ ။ပုိင္ရွင္က တစ္ေန ႔ကုိ စီကရက္ အကန္ ့အသတ္မရွိေသာက္တယ္။ ကုိယ္အေလးခ်ိန္က ေပါင္ ၂၄၀။ ဘာေလ့က်င့္ခန္းမွ မလုပ္ဖူး။ အရက္လဲ အကန္ ့အသတ္မရွိေသာက္တယ္။ မဟုတ္တာ မွန္သမွ် အကုန္လုပ္တယ္။
ေခၚေစ်း-တန္ဖုိးက ေဒၚလာ ၅ သိန္း။
လူမမာ။ ။အမယ္ေလး ေစ်းေကာင္းလွခ်ည္လားဗ်ာ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ။
ဆရာ၀န္။ ။ ပုိင္ရွင္က စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္သားေလ။ ဖေအ တန္ခုိး အရွိန္နဲ႔ ရမ္းကားခ်င္တုိင္း ရမ္းကား၊ ေတြ ့ရာလူ ၊လူလုိ႔ မထင္တဲ့သူ၊ မေန ့ကကပဲ ႏိုက္ကလပ္မွာ အန္ဖတ္ ဆုိ့ျပီးသလား၊ ဦးေႏွာက္ေၾကာျပတ္ သလား။ မသိဘဲ ရုတ္တရက္ ကခုန္ရင္း ေသသြားခဲ့တာ။
သူ ့ ႏွလုံးသားက လူလုိ အလုပ္- တခါမွ လုပ္တာ မျမင္ခဲ့ၾကရ ဘူးတဲ့။
အသုံး မျပဳေသးတဲ့ လူ ့ႏွလုံုံးသား တဲ့။ အဲဒါေၾကာင့္ပါ။
လူမမာသူေဌးၾကီးသည္ အတန္ၾကာ စဥ္းစားျပီးေနာက္ ေခါင္းတျငိမ့္ျငိမ့္ လုပ္ရင္း တတိယ ေျမာက္ႏွလုံးသားကုိ ေရြးခ်ယ္လုိက္ေလသည္။
( ေဂ်ာ္နီခ်က္ၾကီး)
“စုိးရိမ္မွဳ”
သမားေတာ္ၾကီး ၁ ဦး၊ လယ္သမား ၁ ဦး ႏွင့္ အလုပ္သမား ၁-ဦးသည္ NGO တစ္ခုမွ အမွဳ ေဆာင္အရာရွိ ၁-ဦးႏွင့္အတူ ေကာင္းကင္ဘုံသုိ႔ ေရာက္ရွိလာသည္။ စိန္ ့ပီတာ ႏွင့္ေတြ ႔၏။စိန္ ့ပီတာ။ ။ ကုိင္း --- အထဲကုိ၀င္ခြင့္ရဖုိ႔ အတြက္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ လူ႔ ျပည္မွာ ဘာေတြ လုပ္ခဲ့ၾကတယ္ ဆုိတာ ေျပာပါဦး။
ပထမပုဂၢိဳလ္။ ။ ကၽြန္ေတာ္က ကေလး အထူးကုပါ။ ကေလးေတြရဲ ႔ အသက္ကုိ ကယ္ခဲ့တယ္။
စိန္ ့ပီတာ။ ။ေနာက္တစ္ေယာက္။
ဒုတိယပုဂၢိဳလ္။ ။ ကၽြန္ေတာ္က လယ္သမားပါ။ လယ္ယာစုိက္ပ်ိဳးေရး ႏုိင္သေလာက္ ၾကိဳးစား လုပ္ခဲ့ပါတယ္။
စိန္ ့ပီတာ။ ။ေနာက္တစ္ေယာက္
တတိယပုဂၢိဳလ္။ ။ ကၽြန္ေတာ္က သာမန္ အလုပ္သမားပါ။ ဆင္းရဲပါတယ္။ ကုန္ေစ်းႏွဳန္း ၾကီးတာကုိ မေၾကနပ္လုိ႔ ဆႏၵျပတဲ့ လူေတြထဲ ၀င္ဆႏၵျပရင္း လူအုပ္ႏွိပ္နင္းတဲ့ စစ္တပ္က ပစ္လုိ႔ ေသခဲ့ တာပါ။
စိန္ ့ပီတာ။ ။ေနာက္တစ္ေယာက္
စတုတၴပုဂၢိဳလ္။ ။ ကၽြန္ေတာ္က NGO အေနနဲ ႔ အက်ိဳးျပဳ အလုပ္ေတြ အမ်ားၾကီး လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ လုပ္ခဲ့သမွ်အားလုံး ခုထိ လက္စ မသတ္ ႏိုင္ေသးပါဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔ လက္စမသတ္ ႏုိင္ေသး တာလဲလုိ႔ ေမးစရာ ရွိပါတယ္။ ပေရာဂ်က္ တစ္ခုမျပီးခင္ ေနာက္-ပေရာဂ်က္ တစ္ခု ထပ္လုပ္ခြင့္ ရေအာင္ ၾကိဳးစားထားလုိ႔ပါ။ ပေရာဂ်က္ေတြ မ်ားမ်ား လုပ္ရေတာ့မွ အဆင္ေျပမယ္ဆုိတာ စိန္ ႔ပီတာလည္း သိသားပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ ---။
စိန္ ့ပီတာ။ ။ေတာ္--ရျပီ။ ဟုိ သုံးေယာက္ အထဲကုိ၀င္။ ခင္ဗ်ားက ငရဲ ျပည္ကုိသြား။ ဒီမွာ ခင္ဗ်ားကုိ လက္ခံထားရင္ ခင္ဗ်ားရဲ႔ မဆုံး ႏုိင္တဲ့ ပေရာဂ်က္အဆုိျပဳလႊာေတြ က်ဳပ္တုိ႔ ဖတ္ေနရဦးမယ္။
(The Voice)
“လြတ္လပ္ေရးကိုတိုက္ေပးတဲ႕သူ”
တစ္ခါက ပညာေရး၀န္ၾကီး ေဒါက္တာ ခ်မ္းၿငိမ္းသည္ ေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းသို႕ေရာက္ရွိစဥ္ အတန္းမ်ား ကိုလွည္႕လည္စစ္ေဆး ေလသည္။
ထို႕ေနာက္ သံုးတန္း အခန္း တစ္ခုသို႕၀င္ကာကေလးငယ္ တစ္ေယာက္ကို ေမးလိုက္သည္။
၀န္ၾကီး။ ။ သားလြတ္လပ္ေရးကို ရေအာင္တိိုက္ေပးခဲ႕တဲ႕သူရ႕ဲနာမည္ကိုသိလား
ေက်ာင္းသား။ ။ ဟုတ္ကဲ႕ သိပါတယ္ခင္ဗ်ာ
၀န္ၾကီး။ ။ ဒါဆိုေၿပာၿပပါဦးကြယ္-
ေက်ာင္းသား။ ။ ဟုတ္ကဲ႔ သီဟတင္စိုး ပါခင္ဗ်ာ ။
(ေမာင္ေကာင္းထုိက္ဟာသမ်ားမွ )
၁။ ေျခေထာက္မ်ားရင္ မေကာင္းဘူး
တိရစၦာန္တစ္စု ဝိုင္းဖြဲ႔ စားေသာက္ေနႀကသည္။ အာသြက္ လွ်ာသြက္ ျဖစ္ေနႀကသျဖင့္ စကားဝိုင္းသည္ စိုျပည္လွသည္။ အရက္ကုန္သြားသျဖင့္ အရက္ထပ္ဝယ္ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ႀကသည္။ သို႔ႏွင့္ လိပ္ကို အရက္ဝယ္ရန္ လႊတ္လိုက္ႀကသည္။ တစ္နာရီ၊ ႏွစ္နာရီ ႀကာသြားသည္။ လိပ္ ေပၚမလာေခ်။ တိရစာၦန္မ်ားထဲမွ လိပ္ကို က်ိန္ဆဲသံမ်ား ေပၚ ထြက္လာသည္။ မနီးမေဝး ခ်ံဳထဲမွ လိပ္ထြက္လာျပီး စိတ္ဆိုးစြာ ေျပာသည္။
ကြ်န္ေတာ့္ကြယ္ရာမွာ အခုလို အတင္းေျပာရင္ ကြ်န္ေတာ္ မသြားေတာ့ဘူးဗ်ာ
မတက္ႏိုင္။ လိပ္အစား ကင္းေၿခမ်ားကို အဝယ္လႊတ္လိုက္ႀကသည္။ ငါးနာရီႀကာမွ ကင္းေၿခမ်ား ျပန္ေရာက္လာသည္။ အားလံုးကင္းကို ဝိုင္းေအာ္ႀကသည္/
ေဟ႔ကာင္။ မင္းသြားတာ ႀကာလွခ်ည္႔လားကြေဟ
အရက္ဆိုင္ ဝင္ေပါက္မွာ ဘယ္ေကာင္လဲ မသိဘူး။ ဆိုင္းဘုတ္တစ္ခု ခ်ိတ္ထားလို႔
ဘာဆိုင္းဘုတ္လဲ
ဆိုင္ထဲမဝင္ခင္ ေျခေထာက္ကို စင္ေအာင္ သုတ္ပါတဲဲ႔
၂။ ေတာ္ေတာ္တံုးတဲ့ဝံပုေလြ
ကိုခ်ဴခ်ာ ျမိဳ႕တက္ျပီး အမဲသား ဝယ္သည္။ အမဲသားခ်က္နည္း ျပဳတ္နည္းကိုပါ ေရးမွတ္လာခဲ့သည္။ ရြာသို႔ ေျခလ်င္ျပန္လာခဲ့ရာ လမ္းခရီးတြင္ အေမွာက္ပ်ိဳးလာသျဖင့္ ေတာထဲတြင္ ညအိပ္ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ႀကသည္။ ゞင္းအိပ္ေနခ်ိန္တြင္ အမဲသားထုပ္ကို ဝံပုေလြ ဆြဲသြားသည္။ အိပ္ရာမွ ႏိုး၍ အမဲသားကို ဝံပုေလြ ဆြဲသြားေႀကာင္း သိေသာအခါ ကိုခ်ဴခ်ာ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရယ္သည္။
ဟား ဟား ဟား။ ေတာ္ေတာ္တံုးတဲ့ ဝံပုေလြပဲ- အမဲသားကို ခိုးသြားသတဲ့။ ခ်က္နည္းက ငါ့ဆီမွာ က်န္ေနတာပဲ။ ဒင္း ဘာလုပ္လို႔ ရမွာလဲ။ ဟဲ ဟဲ ။
၃။ ကုိဘ ေမာင္တို႔ လည္ပံုမ်ား
ကိုဘေမာင္ တကၠစီ စီးျပီး အိမ္သို႔ ျပန္လာသည္။ အိမ္ေရွ႕သို႔ ေရာက္ေသာအခါ
စကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာဘဲ ကားထဲမွ ထြက္သည္။ ထို႔ေနာက္ အိတ္ေထာင္ကို ႏိႈက္သည္။
ရွပ္အက်ႋႌအိတ္၊ တိုက္ပံုအိတ္တိုကို တစ္ခုခ်င္း ႏိႈတ္သည္။ ကားဆရာ ゞင္းကို ၾကည္႔ေနသည္။
ပိုက္ဆံထြက္မလာေခ်။ ကုိဘေမာင္ စိတ္ပ်က္သံျဖင့္ေျပာသည္။
အက္ဖ္အီးစီတစ္ရာ ကားထဲက်ေနတယ္ ထင္တယ္။
ဤစာကားကို ၾကားသည္ႏွင့္ ကားဆရာသည္ လီဗာကို တအားနင္းျပီး တစ္ရွိန္ထိုး
ေမာင္းထြက္သြားေတာ့သည္။
ထြက္သြားေသာ ကားကိုၾကည္႔ျပီး ေက်နပ္ေသာ အမူအရာျဖင့္ ကိုဘေမာင္ အိမ္ခန္းထဲ
လွမ္းဝင္လိုက္ေလသည္။
၄။ ပိုင္ျပီ
ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ကို ခင္ဗ်ားခိုးတာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ႐ံုးေတာ္က ေကာက္ခ်က္ခ်တယ္။
ခင္ဗ်ားကို တရားေသလႊတ္လိုက္ပါတယ္။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။ ပန္းခ်ီကားကို ကြ်န္ေတာ္အိမ္မွာ ခ်ိတ္ထားလို႔ရတယ္ေပါ့ေနာ္။
၅။ သတင္းစကား
ေယာက်ာၤးေပ်ာက္သြားသည့္အတြက္ ကူညီ ရွာေဖြေပးပါရန္ ရဲစခန္းသို႔ မိန္းမျဖစ္သူ
လာေျပာသည္။ ေယာက်ာၤး၏ ပံုပန္းသ႑ာန္ကို ေမးျမန္းစံုစမ္းျပီးေနာက္ ရဲအရာရွိက
အမ်ိဳးသမီးကို ေျပာသည္။
ေကာင္းျပီေလ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႀကိဳးစားရွာေပးပါ့မယ္။ ဒါနဲ႔ ခင္ဗ်ားရဲ႔ ေယာက်ာၤးကို
ေတြ႔ရင္ ဘာေျပာေပးရမလဲ ၊ ေျပာလိုက္ပါ။
ကြ်န္မအေမ ကြ်န္မတို႔အိမ္မွာ လာေနမယ့္ အစီအစဥ္ကို
ဖ်က္သိမ္းလိုက္တယ္လို႔။
.
0 comments:
Post a Comment